Soru: 2002’den beri festival yapıyorsunuz.Yıllar geçtikçe nasıl gelişti?
Cevap:Arenalarda birkaç grupla başladık işe ve bazı break-dans ekibi,insanların bilmediği “emcee”ler getirtirdik.Yavaş yavaş büyüdü ve sonunda 10-12 grubun çıkabileceği amfiteatr dünyasına taşıdık.Olabildiğince farklı türden,stilden ve farklı başarı seviyesinden olan grupları çıkarmaya çalışıyoruz.
S: Görünüşe bakılırsa ana hedeflerinizden biri de farklı türlerden eylemler içinde bulunmak.
C: Bir çok festival turları tek yönlü oluyor- ya metal turu ya alternatif turu ya da hip-hop turu. Biz bunları karıştırıp hepsinden bir şeyler içeren bir iş ortaya koymaya çalışıyoruz.
S: Grup, Minutes to Midnight çıkmadan önce bir süre stüdyodan uzaktınız.Neler yaptınız?
C: Aslında pek bir ara verdik denemez.Meteora’nın çıkışından sonra neredeyse iki yıl boyunca tur yaptık. . .Yedi aylık bir ara verdik.Minutes to Midnight'ı kaydetmeye başladık . . . on sekiz ay boyunca stüdyodaydık.Bunu beklemiyorduk.
S: Yoldayken mi söz yazıyorsunuz yoksa bunun için evde olmayı mı tercih ediyorsunuz?
C: Bazen yoldayken yazmak istiyorum.Aklıma bir şeyler geldiğinde onları kağıda dökmeye ya da gitarı kapıp çalmaya çalışıyorum.Fakat en iyi işi, stüdyo moduna girdiğimizde ortaya koyuyorum.Oturup bir şeyler üstünde çalışarak saatler geçirebilirim.
S: Arenalarla karşılaştırıldığında amfiteatr grubun ne gibi şeyler yapmasına olanak sağlıyor?
C: Birçok nedenden ötürü dışarıda olmak harika ve birçok nedenden ötürü de kötü.Birçok grubun sahne alması iyi yönlerinden biri.İki sahne kurabiliyoruz.İnsanlara, atış pratiği yapabilecekleri beysbol kafesleri,video oyunları gibi birçok etkinlik olanağı sunuluyor.Dezavantajlar ise; bir, insanlar dışarıda tüm gün boyunca ayakta dikiliyorlar ki bu da onlar için hoş bir durum değil.Birçok grup gündüz sahne alıyor,bu da onları üretkenlik açısından kısıtlıyor.
S: Live 8 gibi ya da denizaşırı ülkelerdeki festivaller gibi birçok geniş kitlelerin önünde konser verdiniz.Hiç korktuğunuz oluyor mu?
C: Korktuğumuzu söyleyemem çünkü genellikle seyirci gerçekten fazlaysa gaza geliyoruz. "Tamam,buraya işi bitirmeye geldik.Hadi yapalım."moduna giriyoruz.Ama yine de, "Yok artık! 100,000 insanın olduğuna inanamıyorum." şeklinde oluyoruz.Çin gibi bir yere gidip ilk konseriniz olarak stadyumda çalmak gerçekten etkileyici.
S: Son eleştirilere göre Mike ile sahnede olan etkileşiminiz daha yoğun ve teatral bir hal almış. Sahnedeki halinizden biraz bahseder misin?
C: Bunu söylemen garip çünkü bir süredir neredeyse Mike’ı ihmal ettiğimi düşünüyordum. Öyle bir durumdayız ki bazen birbirimizle karşılaşmıyoruz bile.Tüm grup sürekli hareket halinde,o kadar çok konser veriyoruz ki resmen sahnede makine gibiyiz. . . . Bu turda prodüksiyonu basit tuttuk.Sadece arka perde ve ışıklar var.Her şey grupla ilgili.
S: Minutes to Midnight’ da No More Sorrow adlı şarkıyla biraz politik olmuşsunuz.Böyle bir kararı böyle bir zamanda almanın bir nedeni var mı?
C: Politikadan uzak durmuştuk çünkü hakkında konuşacak kadar bilgili olduğumuzu düşünmüyorduk.Belirli bir amaç olmadan,insanlar üstündeki fikirlerinizi belirtmeden politik ya da sosyal olgulardan konuşmak çok zor.Bu biraz din özgürlüğü düşüncesi gibi:İstediğine inanmakta özgürsündür ama inandığın şeyleri başkalarına zorla kabul ettirmeye çalışman doğru olmaz.Aynı şey bizce şarkı sözleri için de geçerli.
Artık neden bahsettiğimizin farkında olacak ve bunu doğru yapacak olgunluktayız. . . .Bazı insanlar No More Sorrow ‘un George Bush’u hedef alan bir şarkı olduğunu düşünüyor, belki de öyledir.Fakat bu şarkı bir çok insan hakkında olabilir.
Haçlı seferlerini andıran bir mücadele,hayatlara karşılık para söz konusu olunca . . .birçok hükümet,kuruluş ve şirket hedef olarak gösterilebilir.
S: Arizona ile bağlantın kopmamış durumda:Club Tattoo,arkadaşlar ve aile.Ne kadar sıklıkta geri dönüyorsun?
C: Sürekli Phoenix’e gelirim,ama Güney California’da yaşıyorum.Grubumun yaşadığı yer, çocuklarımın büyüdüğü yer orası.Batı Yakası insanıyım ve asla da terk etmeyeceğim.
S: Yeni bir albüm için ufukta bir şeyler var mı?
C: Yaz sonrası tur yapmayı bitirmiş olacağız ve bir buçuk haftalığına Çin’e gideceğiz.Daha sonra yeni Linkin Park albümü için stüdyoya gireceğiz.Bu arada da solo projem Dead By Sunrise’ı tamamlayacağım.Umarım her ikisi de seneye piyasaya sürülmüş olur.
S: Solo albümünün nasıl bir tarzı var?
C: Şaşırtıcı kısmı tarzının kesinlikle Linkin Park’a benzememesi;tarzı rock & roll.
Anasayfa 
Başvuru Formu 