Gelişindi sürüklenmeme neden
Farkındalıgımın en yüksek ve en ALÇAK seviyelerındeydim uçuşlar ve düşüşlerle gecti birkaç saat
herşey dengesizdi senin gibi
dengesizleşişlerimdi sana olan kalp çarpıntılarım soğumuş davranışlarım
hayattı seni böylesine pervasız yapan
rüzgârla dans edermisin?
bırakırmısın kendini boşluga?
tadarmısın yeniden mutlulugun o acı we ekşi tadını sonsuzlukta...
Ben çok kez bıraktım boşluga bedenimi cesaret değildi hepsi içtendi
bedenimi sonsuzlukta birleştirmekti amacım yapamadım.
SEN vardın
kör bi atış benimkisi duyulmaynı duymak misali
ayın karanlık yüzü çekiyor an ve an seni
belki küçük bir oyunda küçük roller üstlendik
kim tattı yasak meyveyi?
Korkmadan kör gözlerle ilerlemeyi?
Hedeflerini hep şaşırmadınmı zaten
görmezden gelişlerdi seni alan benden
aldırış etmeyen ve hep bekleyen bendim
herşeyin bomboş oldugunu söyleyemezmiydin
görmedin dopdolu olan bendim
belki birgün kapımı çalacaksın
yeniden yaşanmişlıklardan çıkıp gelecegi göstereceksin bana ama
hala gözlerinde aynı belirsizlik olcak tenindeyse başkasının parmak izleri...
Karanlık tarafından kıstırılmış bakışların
oysaki beni hep parıldayan hayatınla büyülerdin
bedenin yoklugu önemsiz benligin hala buralarda oyalanmakta
unutulmamak istedim
bencildim zayıflığımdı baglanmama sebep
öldürdügüm her hücremde alkol ve duman vardı sadece
sebep aramiyordum
biliyordum bu gidişin benim gidşimdi
geri dönmeyi düşünmek küçülüşüm olcaktı senin olan o küçücük dünyanda...