[Feridun Düzağaç] > Yanında

Bir yol bulup kendine
Çoğu zaman gözlerimden
Sustuklarımdan belki de
Kim bilir sözlerimden
Taşar dışıma yalnızlığım
Yağmurlarıma karışır
Gizliden izler seni
Süzülürken penceremden
Yorgundur yalnızlığım
Saçlarının gölgesinde uyur
Sevdiğin bir çiçek olur
Ellerine dokunur
Yanında bir yavru kedi olur
Yanında hiç soru sormadan uslu durur
Yanında belki beni bile unutur
Yalnızlığım mutludur yanında