Heath Ledger

Heath Ledger: The Untold Story

Heath Ledger yitip gideli bir sene olmuş. Bu süre zarfında pek çok kişi için pek çok anlam ifade etti Heath'in acı kaybı. Henüz 29 yaşındaydı, önünde parlak bir kariyer vardı. Kaldıramadığı ruhsal bunalımların esiri oldu belki de. Belki böylesi daha iyiydi, okuduklarınızdan sonra, yaşasaydı üzerinde kurulacak baskıyı hissedeceksiniz. Elbette hepsi avuntu, fakat bir şekilde adını sinema tarihine altın harflerle kazımış olmasından memnunum. Joker karakterinin onun içindeki bir şeyleri hareketlendirmiş olmasının, ilk evvel kendisine bir şeyler kattığını görebilmiş olmasını öğrenmekten de. Entertainment Weekly'nin Heath'in kaybının bu ilk yıldönümü için hazırladığı özel dosyada, yakın çevresinin ve çalışma arkadaşlarının Heath'in kariyerini ve yaşamını yeniden yorumlayışını bir solukta okuyacak ve bilmediklerinizle, onu daha da seveceksiniz. Kalplerde yaşaması ve asla unutulmaması dileğiyle...

Los Angeles'ta bir restoranın dışında art arda sigara içerken aktör Wes Bentley "şimdiye kadar onun hakkında hiç konuşmadım, gerçekten gerginim", diyor. Bentley, Heath Ledger'ın en yakın arkadaşlarından biriydi. 2002'de yardımcı rollerde The Four Fathers'da aynı ajansı paylaşmışlar ve uzun süre Hollywood'un yıldız yaratma sisteminin fesatçılığını ve ihtiyatını tatmışlardı. Şimdi, Ledger'ın New York'taki apartmanında ölü bulunmasından bir yıl sonra bile, Bentley için onun gittiğine inanmak çok zor geliyor.

22 Ocak'ta – oyuncunun vefatının birinci yıldönümünde- Hollywood bu yılın Akademi Ödülleri adaylarını açıklayacak ve Ledger'in ölümünden sonra The Dark Knight'taki Joker performansı ile En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu adayı olarak açıklanması sağlamlaşmış durumda. Bu durumun bir işareti, Entertainment Weekly'nin Ledger'ın onlarca arkadaşına ve yakınına ulaşması- çoğu şimdiye kadar onun ölümü hakkında konuşmayanlar- ve onların ağzından gösterişli fakat hüzünlü bir şekilde sona eren film kariyeri hakkında bir tarihini oluşturmasıdır. Bu yıldızlık yolundaki riskli sularda maceracı içgüdüleriyle gezinen karmaşık aktörün iç yüzünün şaşırtan bir portresini ortaya çıkardı.

1979 yılında, Otomotiv mühendisi bir babanın ve Fransızca öğretmeni bir annenin oğlu olarak, Perth'te doğdu. Bir avuç Avustralya TV şovunda ve bir kısa filmde oynadıktan sonra, 18 yaşında Los Angeles'e taşındı. Fox yapımı Roar'da kılıçlar ve çarıklarla dayanıklılık testi verdikten sonra, 1999 yılında ilk uzun metrajlı filmi, Shakespeare esinli gençlik komedisi 10 Things I Hate About You'da başroloynadı.

harika bir oyuncu

Donna Morong, 10 Things kasting yönetmeni: "Heath hayat doluydu. İnanılmazdı. Sigarasını içiyor ve üzerinde dar, beyaz kotlarla dolaşıyordu. Bir şakaya hazırlanıyormuşçasına yaramazdı, son sürat yaşıyordu. öyle görünüyordu ki, büyüyor olmak ona son derece rahatsızlık veriyordu."

Gil Junger, 10 Things yönetmeni: "Heath okumalara geldiğinde, o yaşta bir adamda görülmemiş şekilde, etrafına seksüalite yayıyordu. O ayrıldıktan hemen sonra durdum ve şunları söyledim: 'Bayanlar, daha önce hiçbir erkekle yatmak istemedim fakat zorunda kalsaydım, seçeceğim adam bu olurdu. Lütfen onu derhal işe alın.'"

Julia Stiles, 10 Things başrol oyuncusu: "Heath daima çok olgun görünüyordu. Genç idollerin hepsine karşı muhalif bir tavrı olduğunu hissediyordum. 10 Things'in fazlasıyla cevher barındırdığını fakat bu tür filmlerde oynamaya devam ederse, romantik gençlik komedilerinde sıkışıp kalacağını sezinlediğini düşünüyorum."

Junger: "Şöyle demiştim: 'Heath, bu film sana geldiğinde hayatın sonsuza kadar değişecek. Büyük bir film yıldızı olacaksın.' 'O halde bunu yapabildiğimiz kadar iyi şekilde yapalım ve neler olacağını birlikte görelim.' 19 yaşında çoğu genç şöyle cevap verirdi: 'Vay canına, bana hemen yeni bir araba getir!'"

Alexander: "10 Things'ten sonra Heath ne kadar gençlik filmi varsa teklif aldı. Her stüdyo onu 'kızın kalbini kazanan' lisenin popüler çocuğu olarak oynatmak istiyordu. İçinde para olsun ya da olmasın, tüm fırsatların geçip gitmesine izin verdi. 'Yaptığım işlerin kalitesini yükseltmeyi gerçekten istiyorum ve bunun için çabalayacağım.'"

10 Things'in mütevazi başarısından sonra Heath, Mel Gibson'un Bağımsızlık Savaşı destanı The Patriot'a sanatçının oğlu rolünde dahil oldu. 113 milyon dolar kazanan yapım, Heath'e ilk büyük başrolünü getirdi: Bir Ortaçağ filmi olan A Knight's Tale.

Mel Gibson, The Patriot başrol oyuncusu: "The Patriot seçmeleri epey zorluydu fakat onda kendine özgü bir dürüstlük ve içsellik vardı. Güvenilir ve samimiydi. Çoktan kazanmış olduğu gücün farkında olduğunu sanmıyorum. Kendisini tedirgin durumlara sokuyordu ve sürekli şöyle demek istiyordunuz: 'Ahbap, sakin ol ve sadece kendin gibi davran. Her şey iyi olacak.'"

Todd Black, A Knight's Tale yapımcısı: "A Knight's Tale'in ilk kurgusunu gördüğünüzde, gözlerinizi Heath'ten alamıyordunuz. Yüzünün tamamını bir afişte kullandığımız ilk filmdi. Yeteri kadar tanınmıyordu fakat kumar oynamaya karar vermiştik. Heath ise bu konuda anlaşmaya yanaşmıyordu bile. Utanmıştı! Posterde filmdeki diğer isimlerin yer almasını istiyordu."

Alexander: "Sony ile pazarlama görüşmesine oturduğumuzda, film için nasıl bir kampanya yürüteceklerinden, bir şehri ve öteki şehri nasıl vuracaklarından, onu dünya turuna çıkarmak istediklerinden bahsettiler. Onu bi rock yıldızı gibi görüyorlardı (He will rock you!). Besbelli bu bir fırsattı fakat Heath bir parça baskı hissediyordu. Ölmekten korkuyordu. Toplantıdan yürüyerek çıktı ve banyoya koştu. Çok çabuk yükselerek putlaştırılmaktan ve gidecek hiçbir yerinin kalmamasından korkuyordu. O anda kariyeri için ne istediğini anlayacak kadar olgun olmadığını düşünüyorum. Bu, ona doğru gelmiyordu."

A Knight's Tale 53 milyon dolar kazandı ve Heath'e Spider-man için başrol teklifi getirdi. Fakat aktör vites büyüterek, Louisiana'da çekilen bağımsız drama Monster Ball'daki intihara meyilli hapishane gardiyanı rolü gibi, ciddi aktörlük denemelerine soyundu.

Alexander: "Sony bana kendilerini ziyaret edip Spider-man senaryosunu okumam teklifinde bulundu. Film bayağı havalı gözüküyordu fakat Heath'e konuyu açar açmaz 'Bu bana göre değil. Bir başkasını hayalinden uzaklaştırmış olurum.' yanıtını aldım. Asla kararlarında tereddüt etmedi yahut 'keşke'leri olmadı. Bu inanılmazdı, çünkü ben kesinlikle ederdim!"

Marc Forster, Monster's Ball yönetmeni: "Senaryoyu okuduğunda 'Bak, bu karaktere bürünebilirim. Onu tamamıyla anladım. Orada, hayal kırıklığı içinde, dünyasında nefes alabilirim.' dedi. Farklı bir şeyler yapmak istiyordu ve onun omuzlarına yüklenmemiş bir film arıyordu. Söylediği bir şey şuydu: 'Filmin tanıtımının bir parçası olmayacağım. Sadece gelip oyunculuğa odaklanacağım.'"

Alexander: "Monster's Ball onun için kesinlikle üst sıklet bir tecrübeydi. Bu filmden sonra stüdyolar ona farklı bir gözle bakmaya başladılar. Bu onu poster çocuğu olmaktan baş aktörlüğün aydınlık dünyasına taşıdı."

2004, Heath'in kariyerinin gişe ve kritikler bazında yavaşladığı bir yıldı. Dönem epiği Four Feathers, Avustralya yapımı western Ned Kelly ve korku filmi The Order, bu sene görev aldığı yapımlar oldu.

Alexander: "Heath sancı çekiyordu, ne ileriye gidiyor, ne de geriye düşüyordu- tek gereken birazcık itme!- Daha fazla tecrübe kazanıyor, ancak filmler iş yapmıyordu.kariyerinin aşağı doğru düşüşüne ağlamaktan vazgeçip, onu yeniden inşa edeceğini söylüyordu."

Bentley: "Kendine yetenekli bir aktör olma konusunda yeterince kredi vermedi. Nelere sahip olduğunu bilmiyordu, bu nedenle kendisine önerilenlerden keyif almaya karar verdi. Ona açıklamak istedim: 'Lütfen ayağa kalk ve ne kadar büyük olduğunu gör'. Hiçbir zaman klasik bir çalışma yapmadı,onun kredisinin fazla olduğunu hissettirecek kimsesi yoktu. Dinlediği tek ses, kendi iç eleştirisiydi, çünkü en yükseği oydu."

Alexander: "Heath genellikle yaptığı her filmden vazgeçmişti. Onu ancak idare edecekler hakkında düşünmeye ve bazı şeylere evet demeye başlamıştı. Giderdi, oynar ve haftalar sonra görüştüğümüzde, 'kaptım, kafamda şekillendirdim', derdi."

Gibson: "Arada bir takılıyor ya da sohbet ediyorduk ve birkaç kez benden tavsiye istedi. Her seferinde söylediğim 'kendi yolunu izle ahbap. beni dinleme. şu ana dek çok iyi işler çıkardın. ben geçmişte sık sık hatalı tercihler yaptım' oldu.

2005 yılında fantastik yapım The Brothers Grimm, cılız gişesine rağmen, Matt Damon karşısında Heath'e nefes kesici bir yaratıcılık imkanı sunuyordu. O yıl oynadığı bir başka aşırı duyarlı karakter, The Lords of Dogtown'da, yardımcı rolde, '70lerin skateboard gurusu, Skip Englom oldu.

Terry Gilliam, The Brothers Grimm yönetmeni: "Sinematografçı Nicola Pecorini The Order üzerinde çalışırken beni aradı ve şunları söyledi: 'Bu çocuk olağanüstü. Korkusuz.' Los Angeles'e gittim ve Heath ile bizzat tanıştım. Onu hemen sevdim. İnanılmaz bir enerjisi vardı ama aynı zamanda gergin ve kırılgandı da. Johnny Depp gerçekten hayran olduğu isimlerden biriydi. İkisini Toronto Film Festivali'nde buluşturdum. Johnny bu buluşmadan çok keyif aldı. Starttan itibaren "oh, o adam mı? ona dikkat edin!' der gibiydi."

Catherine Hardwicke, The Lords of Dogtown yönetmeni: "Heath'in Dogtown'u istediğini duyduğumda şok oldum. Gerçek Skip çok acayip bir karakterdi. Düşüncem Philip Seymour Hoffman'ı role getirmekti. Heath benimle buluşmaya geldiğinde son derece utangaçtı. Şapkasını aşağı çekmişti, bu adam bu haliyle bir evsize daha fazla benzeyebilir miydi? Bu hayatta kalma mekanizmasıydı, pasaklı, gizlenmeye çalışan, herkesin beklentilerinin karşısında duran... Bana Avustralya'dan, sörften ve skateboard'dan söz etti ve 'hayır' diyemeyeceğimi düşündüm."

Bu noktada Ledger çekici kişiliği ve eğlenceye olan bastırılamaz iştahı ile ün kazanmıştı.

Black: "Heath Fareli Köyün Kavalcısı'ydı. Eğer üzgünseniz hemen gelir sizinle ilgilenirdi. Eğer mutluysanız, dans ederek, konuşarak ve gülerek sizi daha da mutlu hale getirirdi. Korku, ruhuna giremiyordu. Aklında ne varsa onu söylüyordu. Eğer sizden hoşlanmamışsa, bunu bilirdiniz. Sizden hoşlanmışsa, bunu yine bilirdiniz."

Hardwicke: "Dogtown'un genelinde Heath'in karakteri içkili ya da uçmuştu. Bu her gün üstesinden gelmesi gereken bir durumdu. Onu çoğu zaman içki içmesi gereken sahnelerde gerçek bira isterken buluyordum, sahtesini istemiyordu. Bunun endişe edilecek bir durum olup olmadığını düşündüm, diğer aktörlere göre durum öyleydi. Sete bitkin halde geliyor ve tek replik dahi söyleyemiyorlardı. Heath için bu bir sorun değildi, fakat asla ne olacağını bilemezdiniz. Bir sahnede karakteri partide kendini kaybediyordu. Çatıya çıktı ve düşüp kendini öldürecek mi veya sörf tahtasını birinin üzerine mi fırlatacak -veya başka bir şey-, ne yapacağını kestiremedik. Herkes yarı dehşet içindeydi. Tam anlamıyla dua ediyordum. Heath çatının kenarından sarkıyordu. "Biri arkasına geçsin ve gerekirse ayaklarından tutsun, biri de aşağı koşsun" diyecek gibiydim. Filmde böyle hissediyordunuz. Ne kadar ileri gideceğini bilemezdiniz."

Gilliam: "Epey yaşlı bir ruhu vardı. Prag'da Grimm'i çekerken tek geceliğine bir çingene grubunu görmeye gittik. Her nasılsa konu onun yaşına geldi. Matt (Damon) 32 yaşındaydı, ben Heath'in de o yaşta veya daha olgun olduğunu hissediyordum. '24 yaşındayım' dedi. 'Nasıl? Bu imkansız!' Ancak geçmiş yüzyıllardaki yaşamınızdan edinebileceğiniz bir tür bilgeliğe sahipti. Konuştuğu şeyler -kitaplar, fikirler- asla 24 yaşında birinin bahsedeceği şeyler değildi."

Bentley: "Heath yüksek bir müzik zevkine sahipti. Daima sabahın beşinde ne çalacağını bilirdi: Neil Young'dan Old Man. Bunun için doğru anı bekler ve şarkıyı çaktırmadan başlatırdı."

2005'te Heath bir aktörün seçebileceği en riskli tercihlerden birini barındıran, eşcinsel kovboy Ennis del Mar rolünde, Ang Lee'nin Brokeback Mountain'inde, Jake Gyllenhaal'ın karşısına çıktı.

Diana Ossana, Brokeback Mountain senaristi: "Steve Alexander'ı aradım ve şunları söyledim: 'Çabuk senaryoyu Heath'e getir.' Heath daha sonradan sevgilisi olacak Naomi Watts ile birlikte New York'taydı. Avustralya'ya döndüler ve ikisi de senaryoyu okudu. Heath'le buluştuğumda bana senaryoyu okuduktan sonra Naomi'nin yatakta zıpladığını ve 'bunu yapabilirsin! hayal edecemeyeceğin şeyleri bir şekilde sana geri verecek!' dediğini söyledi."

James Schamus, Brokeback Mountain yapımcısı: "Heath, senaristlerin (Larry McMurtry ve Diana Ossana) Ennis karakterini yazarken referans aldıkları kişilerden biriydi. Bu parçanın Heath'te olduğunu biliyordunuz. Tek sorun, Ang Lee'nin onu dahil edip etmeyeceğiydi. İkisi buluştuğunda o eğlenceli sohbetlerden biri gerçekleşti. Ang'ın tek istediği 45 dakika boyunca gözlerini dikip O'na bakmaktı. Bir şey söylemesine gerek yoktu, onun ne söylediği de umrunda değildi. Heath' ayrıldığı anda 'tamam, harika. oldu.' der gibiydi."

Hardwicke: "Heath 'eşcinsel bir kovboyu oynayabilirim' dedi. Sonrasındaki her gün birinden yeni bir şaka duyuyordunuz. Bunun harika olacağını ve onun buna muktedir olduğunu biliyordunuz. Tek korkum bunu vücuda getirmekti: 'Ne düşünmüştüm? Buna gerçekten razı mıydım?"

Bentley: "Brokeback için teklif aldığımda, yönetmen koltuğunda Gus Van Sant vardı. İlgileniyordum fakat görüşememiştik. Daha sonra Heath getirdi ve onunla bir süre dalga geçtim. 'Biliyorsun ki hayatının kalan kısmında eşcinsel bir kovboy olacaksın' dedim. Bu onu korkuttu. Eşcinsel değildi, bir nebze de karşıydı. Fakat bu sorunu atlattık, bunu ne şekilde başardığını bilmiyorum. Heath bunu arkasında bırakmayı başardı."

Gilliam: "Brokeback boyunca Heath'ten telefonlar aldım, mutlu değildi. Yalnız ve izole olmuş hissediyordu. Grimm'de ona verdiğimiz samimiyeti ve desteği bulamadığını zannediyorum. Her ne yaptıysa, bu onun olağanüstü bir performans çıkarmasını sağladı."

Schamus: "Rol dağılımı, provalar ve ön prödüksiyon boyunca Ang hareketliydi ve işini biliyordu: "Action" dediği andan itibaren aktörler kendilerini teslim ediyordu. Şartlar buydu ve oyuncular için zorluydu. Oyunculara bağırmadı ya da onları aşağılamadı, fakat epey çetin bir süreçti. Heath zorlu günler geçirdi. Katlandığı acıyı hissedebiliyordunuz."

Rodrigo Prieto, Brokeback Mountain'in görüntü yönetmeni: "Heath, gösterişli ve etrafta şakalar yapıp duran Jake ile karşılaştırılmaktan bir nebze huzursuzdu. Duygusal sahneler vardı ve Heath işini doğru yapmak için çabalıyordu. Kolay olmadı. Bana kalırsa bir aktör olarak güvensizlik duyuyordu. Bir sahnede Greyhound istasyonunda kendisine doğru gelen ve ağlamaya başlayan kızı gördüğünü hatırlıyorum. Her çekimde kız kolayca ağlıyordu. Kızın gereken duyguyu bulmada bir problemi yoktu. Heath bana baktı ve şöyle dedi: 'Ona öyle imreniyorum ki!'"

Brokeback'in Kanada setinde Ledger -Naomi Watts'tan henüz ayrılmıştı- filmde karısı rolünde oynayan Michelle Williams ile yakınlaşmaya başladı.

Schamus: "Hatırlıyorum, Michelle ortaya çıktığında Heath ile üçümüz akşam yemeği yemiştik. O zaman ne olacağı hakkında ortada hiçbir belirti yoktu. Fakat birkaç hafta sonra gerçekler meydana çıkmıştı. İnsanlar kendi aralarında neler keşfettiklerini paylaşmak hususunda kendilerini ayrıcalıklı hissederlerdi. Bu büyük bir halk tiyatrosu değildi. Gösterişsiz fakat herkesin hoşuna gidecek bir tür hediye gibiydi."

Prieto: "Heath ile Michelle arasında tepeden kızakla kayıp düştükleri ve karda oynadıkları bir sahne çekmek istiyorduk. Kızak devrildiğinde Heath Michelle'in kucağına düştü, kızın bacağının incindiğini ve acı çektiğini fark edebiliyorduk. Heath onu avuttu ve iyi olduğundan emin oldu. Hastaneye birlikte gittiler. Bayağı etkilenmiştim. 'Hmm, bir şeyler olabilir' diye düşünüyordum. Birkaç hafta sonra bir çift olduklarını görebiliyordum."

Aralık 2005'te Brokeback Mountain açılışını, çağın ruhunu değiştiren bir fenomen ve Oscar'ı müjdeleyen bir yapım olarak, muazzam bir coşku ile gerçekleştirdi. Onca gürültünün ortasında Heath ve Michelle, yeni (Ekim) doğan kızları Matilda'yı büyütmekle meşguldüler.

Gibson: "Baba olmak sizi değiştirir. Bazılarınıysa değiştirmez. Fakat Heath'te bu işe yaramıştı."

Gilliam: "Brokeback'in reklam süreciyle geçen aylar Heath için oldukça zorlu olmuştu. Çok fazla baskı vardı, Akademi adaylığı ve diğer her şey çok ani gelmişti. Heath buna saygılıydı fakat her anından nefret ettiğini biliyordum. Hepimiz bunu farklı şekillerde kendisinden duyuyorduk. Onun için bu muhtemelen satış kampanyalarından biriydi. Söyleşi ve şovlara katılmaktan nefret ediyordu. Saçma röportajlar yapmaktan nefret ediyordu. Bunların bir aktörin işi olduğunun bilincindeydi. Bu onun canını sıkıyordu çünkü ödül ya da reklam peşinde biriymiş gibi gözükmek istemiyordu."

Hardwicke: "Katıldığı parti ve etkinliklerde Heath oldukça rahatsız görünüyordu. Tokalaşmalar, bitmeyen sohbetler... People's Choice Awards'ta gördüğünüz herkesi Golden Globe'da da görüyordunuz. O asla böyle biri değildi."

Nicola Pecorini, arkadaşı ve The Order ile Imaginarium of Doctor Parnassus'un görüntü yönetmeni: "Heath zaman zaman kaçmak için yardım isterdi: 'Beni 5.15'te arayabilir misin? telefonu kaldırırım ve lanet olası röportajı yarıda keserim.' Bu epey eğlenceliydi, çünkü olgun yaşta bir çocuk gibiydi. Fakat kimi dönem oldukça boğuluyordu: 'Gelip oğlunla oynayabilir miyim?'. Oğlum henüz 10 yaşındaydı, Heath gelirdi ve saatlerce oyuncak askerlerle oynarlardı. Bu onu her şeyden uzaklaştırırdı."

26 yaşında iken Heath En iyi Erkek Oyuncu kategorisinde Oscar adaylığı kazandı. Sadece Philip Seymour Hoffman'a (Capote) kaybedebilirdi. Dönem eğlencesi Casanova'da göründü, eroin draması Candy ve sözde Bob Dylan biyografisi I'm Not There. Bu arada giderek artan bir hevesle müzik klipleri çekmeye başladı, Los Angeles menşeili sanat grubu The Masses ile çalıştı, bir gün gelişmiş senaryoları yönetmeyi ümit ediyordu."

Pecorini: "Heath Oscar'ı alamadığı için oldukça rahatlamıştı. Ertesi gün onu gördüğümde 'üstümden büyük bir yük kalktı' der gibiydi. 'Hiç üzülmüyor musun?' diye sordum, 'Hayır. Bitti! Artık özgürüm!' diye cevap verdi. Eğer kazansaydı, sistemin hayatını ve kariyerini şekillendirmek üzere sunacağı anlaşmalara boyun eğmek zorunda kalacaktı. Derhal onun için önem arz eden bir projeye odaklandı: '60ların İngiliz şarkıcısı Nick Drake hakkında bir film yapmak istiyordu. Bu onun rüyalarından biriydi. Oscarların uzaklaştığı an, 'Şimdi Nick Drake düşüncesine odaklanabiliriz' dedi."

Gilliam: "Oscar adaylığı iyi bir şey değildi. Bunun korkunç bir şey olduğunu düşünüyorum. İyi olmayı cezalandırmaktan ibaret. Brokeback'ten sonraki dönemde Heath nereye gittiğini bilmiyor gibiydi. Bunu imzaladı ve onu aşağı çekmeye başladılar. O yıl Heath için oldukça kafa karıştırıcıydı."

Alexander: "Heath kanımca şöyle düşünüyordu: 'Oscarı kazanması gereken kişi ben değilim, henüz oldukça gencim. Sonrasında beklentileri karşılamak gerekecek. Ben özgür ruhluyum, birilerinin seçtiği projeler üzerinde seçim yapmak ve çabalamak istemiyorum.' Brokeback epey etkileyici bir deneyimdi. Michelle ile tanıştı ve Matilda'ya sahip oldu, performansı kritiklerce göklere çıkarıldı. Bunun ardından ne yapabilirdiniz?"

Hardwicke: "Ödüller ve Brokeback için kutlama partileri boyunca bana 'çalışmak istemiyorum. Bir ya da iki yıllığına Michelle ile Hollanda'ya kaçıp bisiklet sürmek istiyorum.' demişti. Bu rüya benliğine işlemişti: Nasıl uzaklaşabilirim? Ruhumu nasıl yenileyebilirim? Fakat iş size bunu yapacak zaman vermiyordu. Çok çaresizdi, herkes ona günlük rutin içinde dünyadaki en müthiş teklifleri öneriyordu."

Prieto: "Heath'i Venedik Film Festivali'nde gördüğümde I'm Not There için oradaydı. Cate Blanchett adına ödülü almıştı. Birlikte çalıştığımız zamanlardan epey farklıydı. Tuhaf giyimliydi. Küçük şortları ve içe, dışa dönen cepleriyle komik bir ceketi vardı. Farklı görünüyordu. Uçmuş gibiydi. Ödülü almaya gittiğinde bunun absürdlüğü hakkında şakalar yaptı. Ödüller, kırmızı halı ve herkesin giyimi hakkında eğleniyor gibiydi. O gün kendi kabuğunda rahatsız bir adamdı."

Ledger'in bir sonraki rolü, Christopher Nolan'ın The Dark Knight'ında psikopat Joker rolünü kabul etmesi, bir yıl sonra gerçekleşecekti. Sonunda büyük bir gişe filminde rol alıyordu.

Charles Roven, The Dark Knight ve Brothers Grimm yapımcısı: "Brokeback'ten sonra herkes Heath'ten bir şeyler yapmasını istedi. Menajeri Joker rolü için arayışa başladığımızı duymuş ve bize Heath'in Brokeback'ten sonra tam tersi bir şeyler yapmak istediğini ve bu fikre bayılacağını söyledi. Chris ve yapımcı Emma Thomas'la birlikte, üçümüz de bunun harika bir fikir olacağına karar verdik. Heath'in filmin büyüklüğünü, tüm reklam kampanyalarının çalışmasına ihtiyaç duyacağımızı kavradığından emindik. Bunun gibi bir film yapıyorsanız derhal muslukları açmanız gerekir. Yüzünüzü bir mağazada oyuncak bebek olarak görmeye hazırlanmalısınız. 'Aman Tanrım! Bunu yapmak zorunda olduğumu bilmiyordum!' dedirtme lüksümüz yoktu. Bunu anlıyordu."

Alexander: "Heath'i arayıp Nolan'ın yeni bir Joker imajı ve karakterle bütünleşebilecek biri arayışında olduğunu söylediğimde, duraksamadı bile. 'Evet, bunu yapacağım! Bana yarın bir oda bul!' Bunun büyük ,eğlencesi bir yaz filmi yapmak için fırsat olduğunu düşünüyordu, benim içinse bu, böyle büyük bir filmde göremeyeceğiniz kadar karanlık ve korkutucu bir karakterin vücut bulmasıydı."

Charles Roven, The Dark Knight ve Brothers Grimm yapımcısı: "Brokeback'ten sonra herkes Heath'ten bir şeyler yapmasını istedi. Menajeri Joker rolü için arayışa başladığımızı duymuş ve bize Heath'in Brokeback'ten sonra tam tersi bir şeyler yapmak istediğini ve bu fikre bayılacağını söyledi. Chris ve yapımcı Emma Thomas'la birlikte, üçümüz de bunun harika bir fikir olacağına karar verdik. Heath'in filmin büyüklüğünü, tüm reklam kampanyalarının çalışmasına ihtiyaç duyacağımızı kavradığından emindik. Bunun gibi bir film yapıyorsanız derhal muslukları açmanız gerekir. Yüzünüzü bir mağazada oyuncak bebek olarak görmeye hazırlanmalısınız. 'Aman Tanrım! Bunu yapmak zorunda olduğumu bilmiyordum!' dedirtme lüksümüz yoktu. Bunu anlıyordu."

Alexander: "Heath'i arayıp Nolan'ın yeni bir Joker imajı ve karakterle bütünleşebilecek biri arayışında olduğunu söylediğimde, duraksamadı bile. 'Evet, bunu yapacağım! Bana yarın bir oda bul!' Bunun büyük ,eğlencesi bir yaz filmi yapmak için fırsat olduğunu düşünüyordu, benim içinse bu, böyle büyük bir filmde göremeyeceğiniz kadar karanlık ve korkutucu bir karakterin vücut bulmasıydı."

Pecorini: "Heath The Dark Knight'ın onu uzun bir süre pazardan uzak tutacağını biliyordu ve buna bayılmıştı. Ana akım sinemaya geri dönmüştü, kaçmaya çabalıyordu, bu ona diğer her şeyden uzaklaşma şansı vermişti."

Alexander: "Heath bana şakadan eziyet etmeye bayılıyordu. 'The Dark Knight'tan sonra ortadan yok olacağım' diyordu. Bu filmin şahane bir fırsat olduğunu biliyordu ve onun şahane bir yönetmenle çalışmasını sağlamıştım. O ise ortadan kaybolmak istiyordu."

Gary Oldman, The Dark Knight yardımcı oyuncusu: "Kadroya baktığımda kaşımı kaldırdım ve 'bu nasıl olacak merak ediyorum' dedim. Fakat sete onunla birlikte geldiğinizde tüm endişeleriniz yok oluyordu. Heath ile bir avuç sahnemizin ilk ayağı Londra'da çekiliyordu. Bir arkadaşımı aradım ve bana 'Heath nasıl?' diye sordu. 'Nefes kesici. Hayretler içinde bırakacak'. Size onunla henüz beş dakika karşılıklı oynadığımı söyleyebilirim."

Emma Thomas, The Dark Knight yapımcısı: "Heath'in makyaj ve gardrop testlerine başladığı an, gerçekten özel bir şeyler ortaya çıkacağını anladık. Pembe hemşire kıyafetini ve Joker'in çoraplarını üzerine geçirdiği anı hatırlıyorum, bu onun yürüyüşünü tamamen değiştirdi. En baştan beri insanlar bunun Oscarlık bir performans olduğunu konuşmaya başlamışlardı."

Pecorini: "Bana ilk Joker makyaj testi için geldiğinde 'lanet olsun dostum, seni kovacaklar!' dedim. 'Belki, fakat bu oynayabilmem için tek yol.' Film stüdyoları risk almaktan korkarlar. Heath ise bunun tam tersiydi. Sürekli zorladı, zorladı ve zorladı. Sınırları zorlamak onun doğasında vardı."

Gilliam: "Heath Joker performansıyla heyecan yaratıyordu. 'Daha önce içimde olduğuna inanmadığım şeyleri yapabilirim' diyordu. Gary Oldman ve Aaron Eckhart gibi büyük aktörlerle çalışıyordu ve şöyle diyordu 'sahnelere giriyorum ve bana hiçbir şey yapamıyorlar!' Kıkırdıyordu, zapt edilemez bir karakter yaratmıştı. Onu dövebilirler, ona vurabilirlerdi, fakat bir şeyi değiştiremezlerdi, çünkü tamamen kaçıktı. Bu onu serbest bırakmış ve hiç şüphesiz Brokeback'ten sonra dışarı çıkmasını sağlamıştı. 'Haydi yapalım. Haydi uçalım.' Ve uçtu."

Roven: "Heath'i The Dark Knight'ın ilk 6 dakikasında gördüğümde, banka soygunu sekansı, Londra'da bir iMAX gösterimindeydim. 'bunu görmelisin. kendini Joker olarak henüz görmedin!'. İzledi ve resmen beyni uçtu! Çok heyecanlanmıştı fakat gülüyordu. 'Bunu tekrar izlemek istiyorum!' dedi. iMAX'ta bunu yapmak kolay değildi fakat 15 dakika sonra sahneyi ona tekrar gösterdik. Bu, onu son gördüğüm andı."

2007 sonunda Ledger, Gilliam'ın bir sonraki filmi The Imaginarium of Doctor Parnassus'un yapımına katıldı. Yoğun bir stres vardı, Williams ile olan birlikteliği noktalanmıştı. Ledger had safhada uykusuzluk problemlerinden yakınır olmaya başlamıştı.

Hardwicke: "Altında olduğu baskılar, ailesi, kızı ve diğer her şey, onda yoğun bir stres yaratıyordu. Sizi boğan, çeken, baştan çıkaran ve bir taraftan diğerine, ileri-geri savuran bu okyanusta kim hayatta kalabilir ki? Açıkça, pek çok kimse kalamazdı."

Gilliam: "Pek çoğumuz, Heath'e yakın olanlar, neler olup bittiğinin farkındaydık ve bu en hoş deneyimlerinizden biri değildi. Kızına takıntılıydı. Tüm düşüncelerinin merkezini o almıştı. Onu Londra'daki evime getirmek istiyordu. İşte Heath, Akademi Ödülü adayı, kızını kaptığı gibi sırt çantasına sıkıştırmış, metroda sekerek evime geliyor. Kimse onun Heath Ledger olduğunu düşünmezdi. Sadece çocuklu bir adamdı."

Pecorini: "Ayrılık, her ne olursa olsun, ortada bir çocuk varken oldukça acı veriyordu. ve Heath kendine karşı her zaman oldukça acımasızdı. Onun eğilimi daima 'Neyi yanlış yaptım?' diye sorgulamaktan geçiyordu. Gerçekten kan kaybediyordu. Eminim ki uyku problemlerinin işle ve Matilda ile Michelle'e dair tüm şeylerle hiçbir ilgisi yoktu."

Oldman: "Konuşmalarımızın çoğu aile üzerineydi. Öyle düşünüyorum ki, geçmişte ben de bekar bir baba olduğum için, bir parça beynime girmeye çalışıyordu. Onu son gördüğümde bana, Matilda ile zaman geçirmek üzere, ileriye baktığını söylemişti."

Gilliam: "Uykusuzluk onu esir almıştı. Sabah geldiğinde darmadağın oluyordu. 'Yavaştan alalım çünkü bitkin görünüyorsun' derdim. O ise: 'Haydi yapalım'. Bir şeyi fırlatıp diğerine bürünebiliyordu. Günün sonunda bu değişim onda ilahi bir huzur yaratıyordu. İş onu her gün zorluyordu. Buna yeteri kadar dayanıklı değildi."

Pecorini: "Yıl sonunda Heath'in zatürree olduğuna ikna olmuştum. Gitmek istememesine rağmen, onu doktora görünmeye zorladım. Doktor 'Evet, sende zatürre başlangıcı var. Antibiyotik alıp evde dinlenirsen daha iyi olacaksın' dedi. Antibiyotikleri aldı fakat eve gidip uyumayı reddetti. Ve o gece en iyi performanslarından birini -benim gördüklerimin en iyisi- çıkardı. Çoğunlukla sinirliydi."

Ocak 2008'de Ledger, Parnassus'un film çekimi için New York'a hareket etti. 22 Ocak'ta SoHo'daki dairesinde ölü bulundu. Hemen yüksek dozda uyuşturucudan öldüğü dedikoduları yayıldı, fakat otopsi sonucu yasal ağrı kesicilerin, anti depresanların ve uyku ilaçlarının karıştırılarak (toksik kombinasyon) kazara ölüme sebep verdiğini ortaya çıkardı.

Gilliam: "Vancouver'deydim ve bilgisayarda BBC'nin web sitesi yayın yapıyordu. 'Heath Ledger ölü bulundu.' 'Lanet olasıca Warner Bros'un Joker reklamlarından biri!' dedim. Bilgisayara haberin değişeceğini düşünerek sürekli baktık. Fakat değişmedi ve orada öylece durdu."

Hardwicke: "Twilight çekimleri için araştırma yapmak üzere, Oregon'da, bir karavandaydım. Telefonum çaldı. Sonrasına yerde ağlıyordum. En azından, ağaçlarla ve yeşilliklerle dolu güzel bir diyarda, onun ruhuyla temas kurmaya çalışıyordum."

Schamus: "Kennedy vurulduğunda neredeydin?" günlerinden biriydi. Jake'i aradım ve telefonda ağladım."

Oldman: "Tanrıya isyan ettiğim anlardan biriydi. Heath'i sigara içerken gördüğümü bile hatırlamıyorum. Tam bir şoktu."

Gilliam: "Onu uyuşturucuyla ilişkilendirmek için epey uğraştılar fakat Heath olabildiğince temizdi. Haplardan olduğunu biliyorduk. Sigarayı bırakmıştı. Marihuana hayatında uzun süredir yoktu, sadece bir süreliğine keyif almıştı. İçki içmiyordu. Bedeni bir yıldan beridir kendini temizlemişti."

Pecorini: "Temiz kalmaya özen gösteriyordu, bu tamamen afallatıcıydı. Kırık kalpten öldüğünü düşünüyordum. Bunun kulağa romantik geldiğini biliyorum, fakat oldukça trajik. Onu bunun öldürdüğünü düşünüyorum."

Parnasus'un kendi kısmını yarıladığında Heath'in ani ölümü filmi yarıda bıraktı. Gilliam, Ledger'in karakterinden kalan boşluğu doldurmak için Johnny depp, Jude Law ve Colin Farrell'i filme dahil etti. Bu esnada Warner Bros the Dark Knight'ı tamamlamış ve pazarlamasına başlamıştı. 18 Temmuzda film 158 milyon dolarla açılış yaptı. Onu dünya çapında 1 milyar dolarlık hasılat ve Ledger'in Oscar alması için düzenlenen kampanyalar izledi. Halen, arkadaşları, ailesi, hayranları ve sinema dünyası, onun ölümünün şokunu ve üzüntüsünü üzerinden atabilmiş değil.

Gilliam: "Benim için bu dükkanı kapatıp gitmek demekti, Heath'siz bu projeye devam etmek istemiyordum. Merkezde o vardı ve oldukça önemliydi. Herkes başımı yiyordu: 'Hayır, Heath için devam etmelisin. O, bu filmin tamamlandığını görmek isterdi.' Birden uçuk bir karar aldık: 'Onun rolüne 3 aktör birden getirsek ne olur?' İlk aradığım Johnny'di. 'Heath'in bölümünü bitirmemize yardımcı olur musun?' 'Tamam, orada olacağım'. Jude ve Colin ile de aynı diyalog yaşandı. Bunun işe yarayacağından emin değildim. Yapacak başka ne vardı bilmiyordum, kumar oynadım ve bunu yaptık. Heath'in rolünün yok olmaması gerektiğine karar vermiştim."

Alexander: "Bir sonraki hamlemizin ne olacağına dair inanılmaz kariyer planlarımız vardı. Öldüğü günün ertesinde Steven Spielberg ile görüşmesi vardı, fikir Chicago 7'ye dair bir filmde Tom Hayden rolünü oynamaktı. İkinci kez gözden geçiren veya düşünen adamlardan değildi. The Dark Knight'taki, sallanırken Batman'e "sen ve ben bunu sonsuza kadar yapabiliriz" dediği an, gerçekten üzücü bir andı. Devam filmi kesinlikle gerçekleşecekti. Onun ruhunun azapta olduğunu veya kendini geliştiremeyen bir metod oyuncusu olarak yazıldığını okuyunca utandım çünkü o bu karanlık karakteri oynayabilirdi. Bu doğru değildi."

Bentley: "Keşke ilaçlarla neler olup bitiğini bilebilseydim. Ona bunların faydası olmadığını ve asla karıştırmaması gerektiğini söyleyebilirdim. Bence ne yaptığını bilmiyordu. Eninde sonunda beni dinlemek zorunda kalacaktı, bunu hissediyorum. Cenazeye gitmedim, Heath'in buna güldüğünü biliyorum. Yüzünde o gülümseme ile omuzlarını silkecekti."

Pecorini: "Anma törenine gittiğimizde, Heath ile alakası olmayan insanların oraya doluştuğunu gördüm. Çoğu onu hor gören insanlardı, orada bulunmalarının bir anlamı yoktu. Ailesinin 'Hollywood Cemiyeti'ne 'hoşçakal' demek için bir fırsat tanıdığını anladım. Fakat size söylüyorum, o odada bulunanların %85'i, orada bulunmayı hak etmiyordu. Bu, benim için rahatsızlık vericiydi."

Oldman: "Eğer Heath Oscar adaylığı kazanırsa, size şu tabloyu çizebilirim: 'Bulunduğu yerden aşağıya bakacak ve şunu söyleyecek: "FUCK!"

Pecorini: "Oscar adaylığı üzerine Heath ile şakalaşırken, 'bu sefer onlara zor anlar yaşatacağım, röportaj için ağlayacaklar' demişti. Çok özel bir şeyler ortaya koyduğunu biliyordu. Fakat, dedi... 'bu sefer dansı ben yöneteceğim." (editörün notu: cümledeki 'fakat' ibaresi, üstü çizilmese de, Heath'in kontrol edilmeye ve yönlendirmeye olan tepkisini ortaya koyuyor: 'Bu sefer benim kurallarımla oynayacağız.')

Gilliam: "Şu anda Parnassus'u kurguluyoruz,her gün Heath ile beraber çalışıyor gibi hissediyorum. Gayet iyi görünüyor, en azından benim henüz alışamadığım dünyada. Hiç mantıklı gelmiyor. Günler geçiyor ve düşünüyorum, O her an geri dönebilir..."

Spoiler:

+

+

+

alıntı değiller kendi yapımım (SenAndreaS)